Jak tkać tkaninę dwa razy szerszą niż krosno – tkanina dwuosnowowa - Doubleweave

Dzisiaj będą czary-mary 😊.

Pokażę jak z osnowy o szerokości 58 cm powstaje tkanina o szerokości 110 cm. Nie jest to dokładnie dwa razy więcej, ale tkanina po zdjęciu z krosna zawsze trochę się kurczy.

Utkałam taki szeroki koc

Z takiej wąskiej osnowy:

Takie czary-mary możliwe są przy wykorzystaniu techniki tkania dwuosnowowego, gdy ma się krosno z czterema nicielnicami.

Myślę, że obojętne jak bardzo szerokie ktoś ma krosno, to i tak przychodzi moment, że chciałoby się utkać coś szerszego 😊. Dla tych właśnie osób jest ten wpis 😊.

Oczywiście nauczyłam się tego z internetu, ale przyznaję, że musiałam sporo czasu spędzić na poszukiwaniach. Jest trochę filmów pokazujących jak ludzie tkają tą techniką, ale przeważnie są to konkretne wzory, wszyscy chyba wychodzą z założenia, że podstawy są już znane 😊. Długo nie mogłam znaleźć informacji jak osnuć krosno i jak naciskać pedały.

Kiedy już udało mi się rozwiązać tą zagadkę to przy okazji tkania koca zrobiłam instrukcję „Jak tkać tkaninę dwa razy szerszą niż krosno”.

Zacznę od początku. Teoretycznie rozpracowałam technikę tkaniny dwuosnowowej już wcześniej, chętnie wykorzystałabym ją do tkania kolorowego koca z przędzy i czesanki klik, ale z powodu grubości czesanki w ogóle nie było takiej możliwości. Moje małe krosno ledwie utrzymało jeden pas tego grubasa.

Miałam już po prostu zrobić próbkę i sprawdzić jak to wychodzi w praktyce, na szczęście Karolina stwierdziła, że przydałby się koc na hamak.

W zapasach znalazłam wystarczającą ilość grubej, 100% owczej wełny. Jest trochę szorstka, ale leżeć na niej spokojnie można.

Wybrałam kolory: ciemno zielony, oliwkowy i pomarańczowy/rudy. Tu muszę napisać, że kolor zielony, niestety na żadnym zdjęciu nie wygląda tak jak w rzeczywistości. Naprawdę jest to piękna ciemna zieleń.

Zaprojektowałam ułożenie kolorów.

Zrobiłam próbkę i wybrałam płochę 30 szczelin na 10 cm. Koc miał mieć około 110-120 cm, więc miało być około 350 nitek osnowy. Zdecydowałam, że szersze pasy będą na 30 nitek a węższe na 4 nitki, szerszych pasów będzie 9. Przy osnuwaniu krosna okazało się, że popełniłam błąd, ilość nitek osnowy musi być podzielna przez 4, więc ze środkowego pasa odjęłam dwie nitki. Poprawiony projekt ułożenia kolorów osnowy wygląda tak:

Tkanina będzie powstawała na krośnie od razu złożona na pół, z lewej strony będą oba brzegi a z prawej strony będzie złożenie, widać to na poniższych zdjęciach.

Tak więc wcześniejszy schemat osnowy „składamy” na pół

Koc będzie tkany splotem płóciennym, czyli na dwóch nicielnicach, ale dlatego, że będziemy tkać jednocześnie dwie warstwy, potrzebne jest krosno z czterema nicielnicami – pierwsza i druga nicielnica będą tkały dolną warstwę a trzecia i czwarta górną.

Dlatego musimy połączyć/zsumować nitki na schemacie i otrzymamy wzór w jakiej kolejności nawinąć kolory osnowy i ile ma być nitek w danym kolorze..

Ja nawijam osnowę na inkle loom, cała by się na nim nie zmieściła, więc podzieliłam ją na 5 części.

Teraz możemy już osnuwać krosno.

Osnuwamy wg takiego schematu – warto go sobie zapisać, bo są tu zawarte wszystkie niezbędne informacje. Jeże ktoś nie potrafi „czytać” takich schematów to zapraszam do poprzedniego wpisu klik , tam na końcu, w dziewiątym filmiku, jest to dokładnie wytłumaczone.

Na krośnie wygląda to tak

W każdą szczelinę płochy przewlekamy po dwie nitki. W jednym miejscu pomyliłam się i przez jedną szczelinę przeciągnęłam 4 zielone nitki, czego efektem są dwie ciemniejsze linie wzdłuż koca – jedna na dolnym pasie tkaniny i jedna na górnym. Nie chciało mi się tego poprawiać, bo nie przeszkadza mi to w kocu do ogrodu, a przy okazji sprawdzę, czy rozsuną się trochę po praniu.

Wreszcie najprzyjemniejszy etap – możemy już tkać.

Tkamy wg pokazanego wcześniej schematu. Poniżej pokazany jest kierunek ruchu czółenka a na zdjęciach pokazałam i opisałam kolejne kroki.

Ja po każdym naciśnięciu pedałów, najpierw przesuwałam płochę do już utkanego materiału, aby przeczesać osnowę, dopiero wtedy przerzucałam czółenko i ponownie przesuwałam płochę aby dobić wątek. Musimy pamiętać, że przez każdą szczelinę płochy są przełożone dwie nitki i mogą one zaczepiać się o siebie, a ten pierwszy ruch płochy zapobiegnie temu.

Krok nr 1: naciskamy pedał nr 1, czółenko przerzucamy z lewej strony na prawą

Krok nr 2: naciskamy pedały nr 3 i nr 5, czółenko przerzucamy z prawej strony na lewą

Krok nr 3: naciskamy pedały nr 3 i nr 6, czółenko przerzucamy z lewej strony na prawą

Krok nr 4: naciskamy pedał nr 2, czółenko przerzucamy z prawej strony na lewą

Powtarzamy te cztery kroki. I to już wszystko - tak właśnie powstanie tkanina podwójnej szerokości.

Aby wyrównać nitki osnowy po przywiązaniu do drążka, w dwóch pierwszych rządkach, jako wątku użyłam paska bawełny ale tkałam też wg wcześniejszego schematu.

Byłam bardzo ciekawa, czy naprawdę tkanina będzie wychodziła złożona na pół i oczywiście zachwycona, gdy już było to widać 😊.

W trakcie tkania trzeba uważać, aby nicielnice były dobrze przesunięte i tworzyły wyraźny przesmyk, bo kiedy jakaś nitka osnowy nie przesunie się i zostanie na poprzedniej pozycji to istnieje ryzyko, że połączy nam obie warstwy materiału i po zdjęciu z krosna trzeba będzie ją przeciąć. Ja dla bezpieczeństwa włożyłam między obie już utkane warstwy tkaniny listewkę i co jakiś czas przesuwałam ją wzdłuż tkaniny dla sprawdzenia czy nie jest połączona.

I tak oto zakończyłam tkanie koca  😊.

Tyle miejsca koc zajął na wale. Przy okazji jeszcze raz można zobaczyć dwa brzegi tkaniny z lewej strony krosna i złożenie koca z prawej.

Mam nadzieję, że moja instrukcja jest wystarczająco czytelna. Może czytając ją „na sucho” nie od razu będzie zrozumiała, ale jeżeli ktoś będzie wykonywał czynności po kolei tak jak napisałam, to na pewno dojdzie do wniosku, że to wcale nie jest takie trudne.

Sporo miejsca zajmuje wytłumaczenie jak zaprojektowałam ułożenie kolorów, aby te osoby, które będą chciały wykorzystać inną ilość kolorów, zrobić pasy innej szerokości albo szerszy koc, potrafiły same to zrobić.

Samo tkanie to tylko jeden schemat i 4 zdjęcia. Na tym schemacie jest naprawdę wszystko co niezbędne a zdjęcia tylko go ilustrują.

Schemat jest przygotowany na krosno z czterema i nicielnicami i sześcioma pedałami. Jeżeli ktoś ma tylko cztery pedały to po prostu musi w kroku 2 i 3 naciskać na raz trzy odpowiednie pedały zamiast dwóch.

Tyle czasu zbierałam się do tkania dwuosnowowego, bo sama nie myślałam, że to takie proste. Właściwie to łatwiej tak tkać niż np. popularne diamenty. Przy diamentach ciągle musiałam spoglądać na ściągę a tu po paru ruchach zapamiętałam kolejność deptania pedałów.

Tak więc jak ktoś będzie wmawiał Wam, że tkanie dwuosnowowe tkaniny dwa razy szerszej niż krosno jest bardzo skomplikowane to w to nie wierzcie 😊.

Planuję teraz utkać tkaninę dwuosnowową we wzory. Mam już na nią pomysł, tylko muszę znaleźć odpowiednią przędzę i przede wszystkim czas.

Wtedy skorzystam z instrukcji tkania wzorów w technice dwuosnowowej, która została przygotowana na blogu MGPracownia tkacja - polecam 😊.

Miłego dnia :)

Jola

Jak nauczyłam się tkać na tabliczkach, krośnie, inkle loom i bardku czyli i Ty to potrafisz :)

Wbrew pozorom aby tkać nie trzeba mieć żadnych specjalnych zdolności, wystarczy trochę cierpliwości i praktyki. Niekiedy do tkania nie potrzeba nawet krosna 😊.

Nie mam zacięcia pedagogicznego, więc nie będę tworzyła jakiś kursów, ale pokażę dzięki którym blogom i filmom sama nauczyłam się tkać 😊.

Parę lat temu planowałam wziąć udział w kursie tkackim, ale ciągle nie mogłam się zdecydować aby przeznaczyć na taki kurs tydzień albo dwa. Teraz myślę, że dobrze że nie poszłam, bo ciągle myślałabym, że lepiej byłoby wydać tą kasę na krosno lub przędzę :). Pewnie poznałabym tam jakieś ciekawe techniki, ale mi wystarcza to czego nauczyłam się czytając tkackie blogi i oglądając filmy w internecie.

Dobrze jest zacząć od czegoś w miarę prostego. Moim zdaniem tkanie na bardku i inkle loom to najłatwiejsze techniki tkackie a w efekcie otrzymuje się takie same wzory krajek.

Jak osnuć i tkać na inkle loom zobaczyłam w tym filmie:

 

Inkle loom można "na próbę" zrobić z kartonowego pudełka i sztywnych rurek papierowych http://heartsonfibre.blogspot.com/2011/11/diy-cardboard-box-inkle-loom-tutorial.html?spref=pi. Kiedyś sztywne rurki były w papierowych ręcznikach kuchennych, teraz trzeba szukać w sklepach spożywczych takich rurek po cieniutkich woreczkach foliowych na warzywa.
Niektórzy robili też inkle loom ze starego krzesełka :) klik i klik.

Wiele ciekawych wzorów, które można uzyskać odpowiednio dobierając kolory przy osnuwaniu Inkle Loom znalazłam na blogu Annie MacHale http://aspinnerweaver.blogspot.co.uk/p/pattern-drafts.html. Tak samo, wykorzystując te same wzory, można osnuć bardko przeciągając nitki osnowy raz przez szczelinę raz przez oczko bardka.

Jakby ktoś sam chciał zaprojektować wzór albo sprawdzić jak będzie wyglądał w innych kolorach to może skorzystać ze specjalnego programu http://www.carolingianrealm.info/PatternGenerator.php

Teraz muszę się przyznać, że jeszcze nie tkałam takich prostych wzorów 😊. Od razu spróbowałam wzorów wybieranych zwanych także pick-up, wzory bałtyckie lub litewskie, tkanych na inkle loom lub bardku dostosowanym do tych wzorów.

To moja pierwsza krajka pick-up „Greek key” tkana na inkle loom.

 

 

Druga to „Celtic knot”.

 

 

Nauczyłam się ją tkać z tego opisu i filmu http://joyofweaving.com/articles/inkle-european-baltic-threading-method . Warkocze to mój ulubiony wzór we wszystkich technikach 😊. Najwięcej swetrów i czapek zrobiłam na drutach właśnie z warkoczami, tak samo krajek na tabliczkach a teraz tych pick-up 😊. Ciągle planuję, że to ostatnia ale zaraz myślę, że jeszcze muszę zrobić następną w nowym zestawieniu kolorów. Poza tym jest to bardzo prosty wzór, tutaj powtarza się tylko 6 rzędów.

Podstawowa zasada przy wzorach wybieranych to taka, aby nitki wzoru były grubsze od nitek tła albo bierze się zamiast jednej grubszej dwie cieńsze. Na schemacie w powyższym linku są narysowane dwa czarne kwadraty obok siebie. Znaczy to, że tak jak opisano na schemacie, na jedną linię wzoru bierzemy albo jedną grubszą nitkę albo dwie tej samej grubości co na tło i traktujemy je obie razem jak jedną grubszą.

Krajkę metodą pick-up tkałam także na moim bardku dostosowanym do tych wzorów.

 

 

Jak wykorzystać bardko dostosowane do wzorów pick-up wspaniale opisała na blogu i pokazała na filmach Susan J Foulkes.

To jeden z filmów pokazujący jak tkać na takim bardku ale polecam obejrzeć także inne filmy tej autorki.

 

Na blogu https://durhamweaver64.blogspot.co.uk/p/band-weaving-with-11-pattern-threads.html, po prawej stronie znajdziemy linki do wpisów, w których zamieszcza opisy i schematy, jak osnuć Inkle loom i bartko z dwiema szczelinami przy szerokości wzorów od pięciu do piętnastu nitek osnowy.

Krajki można tkać także na tabliczkach. Wydaje się to bardziej skomplikowane, ale nie należy się zniechęcać 😊. Tabliczki powinny być wycięte z drewna lub sklejki, niektórzy robią je z kart bankomatowych i podobnych d nich, plastikowych kart otrzymywanych od różnych sklepów. Można je także wyciąć z tektury a najlepiej z najtańszych kart do gry 😊. Udało mi się kupić takie po 2,49 zł, więc praktycznie bez kosztów można sprawdzić czy spodoba nam się tkactwo tabliczkowe 😊.

Podstaw nauczyłam się stąd (w drugim wpisie są dwa filmy)
http://dorartthea.blogspot.com/2009/01/jak-zrobikrajk-na-tabliczkach.html
http://dorartthea.blogspot.com/2012/08/krajka-film.html
a potem już szukałam w internecie różnych wzorów i wg nich tkałam.

Moje krajki tabliczkowe można zobaczyć tu klik i tu klik

Teraz o szerszych formach niż krajki 😊.

Jako pierwsze kupiłam krosno rigid heddle, czyli ze sztywną nicielnico-płochą.

 

 

Nauczyłam się na nim tkać z filmów producenta krosien i kołowrotków, firmy Ashford

 

 

 Moim marzeniem było krosno poziome podłogowe. Mam czteronicielnicowe, nieduże, składane, ale działa na takich samych zasadach jak te wielkie.

 

Właściwe tkanie na krośnie jest proste: naciskasz stopą pedał, przerzucasz czółenko i dociskasz wątek bidłem, potem naciskasz inny pedał, przerzucasz czółenko w drugą stronę i znowu dociskasz wątek bidłem. Trzeba tylko pilnować kolejności naciskania pedałów, siły z jaką dociska się wątek i równych brzegów. Nie napiszę, że praca jest lekka 😊 ale naprawdę jest przyjemna.

Mniej przyjemnie jest wcześniej 😊, kiedy trzeba przygotować osnowę i osnuć krosno. Osobiście uważam, że jest to nudne i zajmuje za dużo czasu 😊. Wydawało mi się też bardzo skomplikowane, długo nie mogłam znaleźć dokładnych instrukcji aż trafiłam na dwie serie bardzo przydatnych filmów.

Pierwsza instrukcja to trzy filmy, w których wszystko jest pokazane krótko i konkretnie. Swoje krosno osnuwałam patrząc właśnie na te filmy.

Część I - Snucie

 

Część II - Zakładanie osnowy



Część III - Ciąg dalszy

Dużo wcześniej niż kupiłam krosno, znalazłam inny cykl filmów. W nich cały proces osnuwania krosna jest pokazany wolniej i dokładniej.

W 9 części bardzo dobrze wytłumaczone jest jak „czytać” wzory tkackie. Mam dwie polskie książki, stare wydania, ale przyznaję, że nie mogłam zrozumieć zamieszczonych tam schematów przekładania osnowy przez struny nicielnicowe i wiązania nicielnic do półstopni i pedałów. Dopiero po obejrzeniu dziewiątego odcinka wszystko zrozumiałam 😊.

Część 01 Nawijanie osnowy na snowadle https://vimeo.com/87072956

Część 02 Przeciąganie osnowy przez płochę https://vimeo.com/87079208

Część 03 Nakładanie osnowy na krosno  https://vimeo.com/87079642

Część 04 Nawijanie osnowy na wał  https://vimeo.com/87079778

Część 05 Przekładanie osnowy przez nicielnice wg schematu  https://vimeo.com/87079920

Część 06 Ponowne przeciąganie osnowy przez płochę  https://vimeo.com/86819040

Część 07 Przywiązywanie osnowy do listewki - węzeł  https://vimeo.com/87080385

Część 08 Przywiązywanie nicielnic do koników  https://vimeo.com/86884536

Część 09 Przywiązywanie nicielnic do półstopni i pedałów, „czytanie” wzoru https://vimeo.com/87080759  

Część 10 Przywiązywanie półstopni do pedałów https://vimeo.com/86887542

 

Wiele ciekawych rzeczy można dowiedzieć się z bloga Mania Tkania

http://maniatkania.blogspot.com/2012/12/komputer-w-suzbie-tkacza-cz-1.html

Przeczytałam dokładnie wszystkie wpisy 😊.

Jak już nauczymy się tkać to możemy planować nowe projekty tkackie, których wszystkich na pewno nie damy rady zrealizować 😊, bo wzorów w internecie jest nieograniczona ilość 😊.

Jak nie wierzycie to zajrzyjcie do tej bazy wzorów tkackich. Można wybierać z różnych kolekcji, zaznaczyć na ile ma być nicielnic i pedałów.

Katalog wzorów tkackich

 

Na zakończenie blog, którego autorka uczy jak tkać bez krosna 😊, wystarczy parę kijków, sznurków i pasek czyli Backstrap Weaving.

Po prawej stronie są linki do kolejnych lekcji, tylko trzeba przesunąć stronę trochę niżej, bo są poniżej reklam książek i archiwum bloga.
Backstrap Weaving

Uff! Bardzo długi wpis i bardzo dużo wiedzy 😊, ale pomyślałam, że najlepiej aby wszystko co dotyczy nauki tkania było zebrane w jednym miejscu.

Mam nadzieję, że komuś przyda się choć trochę 😊.

Miłego dnia 😊

Jola

Kolorowy koc czyli feeria barw na zakończenie roku

Oto naprawdę bardzo kolorowy koc, nie tylko grzeje ale jego widok dodatkowo rozwesela.

Pokazywany w tym wpisie klik koc z czesanki, był milutki i ciepły ale za duży i jakiś taki niewygodny w użytkowaniu. Ktoś gdzieś ładnie podsumował te koce: "idealne do sesji fotograficznych".

Postanowiłam go spruć i utkać koc na krośnie.

Nitki na osnowę uprzędłam sama na kołowrotku a wątek to rozdzielona wzdłuż, na 4 części, taśma czesanki. 

Wełna była w naturalnym kolorze, więc musiałam wszystko ufarbować. Około 4 kg czesanki i przędzy podzieliłam na 7 porcji. Farbowałam w wielkich garnkach – jeden ma 10 litrów a drugi 12 litrów. W każdym garnku była i czesanka i przędza.

 

 

Napiszę jak farbuję, bo parę osób mnie o to pytało.

Do farbowania wełny są różne specjalne farby i na nich na pewno jest instrukcja farbowania. Na polskich blogach też jest sporo opisów. Kiedyś przeczytałam, że Amerykanki farbują kolorowymi oranżadami w proszku albo wrzucają kolorowe żelki, takie do jedzenia, do wełny i też wełna się barwi. Sama, ponad 4 lata temu, postanowiłam wypróbować barwniki spożywcze w proszku, dostępne np. na Allegro. Tu moje pierwsze próby farbowania klik . Niedawno sprułam jeden sweterek z którejś z tamtych farbowanek, uprałam nitkę i okazało się, że kolory są takie same jak dawniej J.

Barwniki spożywcze są tanie, bardzo wydajne a dodatkowo mają takie intensywne, wesołe kolory, więc teraz też nimi postanowiłam farbować. Myślę też, że barwniki przeznaczone do produktów spożywczych są bardziej „przyjazne” dla wełny i użytkowników wełny niż takie typowo przemysłowe.

Farbując w garnku, najpierw wlewam zimną wodę, potem wsypuję barwnik (tylko trzeba po trochu, bo są bardzo wydajne) i dobrze mieszam, ale on rozpuszcza się łatwo i szybko. Potem dolewam około 1/3 litra octu i wkładam czesankę i przędzę. Delikatnie ją uciskam, aby dobrze cała się zamoczyła. Gdybym chciała jednolity kolor, to tak bym zostawiła, ale chciałam cieniowany, więc dosypywałam inne farbki w niektórych miejscach, np. z wierzchu albo delikatnie unosząc część czesanki. Zostawiam tak na około 2 godziny a potem wstawiam na piec/płytę. Podgrzewam na średniej mocy do około 80 st. C i taką temperaturę staram się utrzymać około godziny. Po 40-45 minutach sprawdzam czy woda w garnku robi się czysta, jeżeli ma jeszcze intensywny kolor to dolewam szklankę octu. Wełna po godzinie powinna wchłonąć całą farbę z wody, woda będzie prawie czysta. Wtedy odstawiam gdzieś garnek aby wszystko całkowicie wystygło – minimum 12 godzin. Potem płuczę w wodzie o podobnej temperaturze jaka jest w garnku, czyli jak woda z wełną jest letnia to płuczę w letniej a nie w lodowatej albo gorącej. Nie wolno puszczać strumienia wody na wełnę tylko z boku. Do ostatniego płukania dodaję trochę octu, zanim wełna wyschnie i tak go już nie czuć.

Uwaga! Opisałam tu jak ja farbuję naturalną wełnę. Nie mogę zagwarantować, że komuś innemu wyjdzie tak samo. Przy farbowaniu wełny przede wszystkim nie wolno jej trzeć, intensywnie mieszać czy ugniatać, można tylko delikatnie unosić czy przesuwać. Nie wolno gwałtownie zmieniać temperatury, czyli nie przekładamy wełny z zimnej wody do wrzątku i odwrotnie, ale powoli podgrzewamy do wymaganej temperatury. Do takiego farbowania ocet jest niezbędny! Bez octu farba wejdzie do wełny ale się nie utrzyma i przy pierwszym płukaniu prawie cała się wypłucze. Przed farbowaniem powinno się wełnę odtłuścić delikatnie piorąc a potem mocząc 2 godziny w wodzie z octem. Ja moją czesankę prałam przed tkaniem pierwszego koca, który prawie nie był używany, więc teraz już nie prałam, zostawiłam tylko przed farbowaniem na 2 godziny w wodzie z octem. Jak macie kupną czesankę to też nie trzeba jej prać, wystarczy namoczyć w wodzie z octem.

Po wielkim farbowaniu było wielkie suszenie.

 

 

A tak prezentuje się cała przędza i czesanka przygotowana do tkania koca.

 

 

 Tak jak pisałam na osnowę uprzędłam nitkę na kołowrotku a na wątek rozdzielałam na 4 części taśmę czesanki. Przy takiej grubości wątku najlepiej zrobić próbkę, bo wyliczyć gęstość osnowy byłoby trudno.

Zrobiłam próbkę wzoru płóciennego i w diamenty. Diamenty wyglądają tu zdecydowanie lepiej, więc je wybrałam. Na podstawie próbki wzięłam płochę 30 szczelin na 10 cm a przekładałam co trzecią szczelinę, czyli jedna nitka osnowy co 1 cm.

 

 

 

Na całej szerokości koca miało być 12 diamentów, więc osnowa to 12 kolorowych pasów. Na zdjęciu osnowa przygotowana do nawijania na krosno, brakuje jednego warkocza. Kolory na zdjęciu wyszły całkiem inne niż w rzeczywistości.

 

 

Wreszcie zaczęłam tkać J. Ponieważ moje krosno ma szerokość roboczą 90 cm tkałam dwa takie pasy a potem połączyłam je wciągając dodatkową nitkę, taką jak osnowa, która zahaczała raz lewy wątek i brzegową nitkę osnowy a raz prawy wątek i brzegową nitkę.

(Na górnej belce krosna widać moją pomoc tkacką, o której pisałam w poprzednim poście klik)

 

 

 

Krosno z taką kolorową wełną wygląda ślicznie nawet z tyłu J. Jako ciężarki do nitek brzegowych idealnie sprawdziły się wrzeciona, nawet nitka na nich jest w pasującym kolorze J

 

Pierwszy pas koca zrobiony J. Tak dużo nawiniętej na wał tkaniny to chyba nie prędko będę miała. Gdyby to była bawełna lub przędza wełniana, to musiałabym nawinąć ze 20 m osnowy dla takiego efektu J.

 

Teraz widać, dlaczego wcześniej pokazywana osnowa, była rozcięta na obu końcach. Szkoda mi było wełny, w którą włożyłam tyle pracy przy przędzeniu i farbowaniu, na zmarnowanie na niewykorzystane końcówki za nicielnicami, więc zostawiłam część osnowy z tkanych wcześniej czarnych serwetek i do niej dowiązywałam tę na koc J.

 

Oba pasy utkane J. Prawda, że wyglądają prawie identycznie J. Czesankę na osnowę rozdzielałam na cztery części, dwie wykorzystywałam do pierwszego pasa a dwie odkładałam do torebki i zapisywałam, do którego paska diamentów ma być użyta. Dokładnie pilnowałam kolejności przy tkaniu drugiego pasa koca i jak widać zamierzony efekt został osiągnięty J. Limonkowy pasek i ten obok niego, w dwóch odcieniach pomarańczowego, są z fabrycznie farbowanej czesanki.

 

Uznałam, że przy przykrywaniu się kocem, frędzle koło twarzy będą przeszkadzać, więc je zaplotłam tak, aby nitki zwrócone były w stronę koca i wtedy powciągałam je pod wątek-czesankę. W dolnej części zdjęcia nitki są już ukryte.

 

Koc po „zszyciu” czyli połączeniu obu pasów dodatkową nitką osnowy. Trochę widać łączenie, ale na żywo naprawdę wygląda super. Jest bardzo duży, ma około 170 cm x 230 cm. Jest zdecydowanie fajniejszy niż ten tkany z samej czesanki.

 

 

 

I jeszcze dwa bonusy pod wspólnym hasłem „tam gdzie jest naturalna wełna zaraz zjawi się kot” J

Tiger, kot Karoliny, który często nas odwiedza, pilnuje stanowiska pracy J. Zdjęcie słabe, ale nie miał lepszego J. Tutaj co prawda ma mało miejsca i nawet nie siedzi na kocu, ale teraz może z niego korzystać bez ograniczeń, bo koc był prezentem dla Karoliny i Radka i jest już w ich mieszkaniu J

 

 

Moja Arabella nie ominęła żadnej okazji i ciągle wygrzewała się na kocu J. Na dwóch dolnych zdjęcia leży na moich nogach, a ja jestem przykryta kocem w trakcie chowania frędzli.

 

 

 Taki oto kolorowy wpis mamy na zakończenie starego roku

 i życzymy Szczęśliwego Nowego Roku 2017

Jola i Karolina

Black Red White - ręcznie tkane serwetki pod talerze

Black Red White czyli ręcznie tkane serwetki pod talerze, czarne z czerwonym lub białym paskiem.

 

Zostały utkane wzorem diamentowym. Z nawiniętej osnowy wyszło 11 serwetek o wymiarach około 27 cm x 32-37 cm. W trakcie tkania szerokość udało mi się utrzymać, jednak wątek dobijałam z różną siłą i z tego powodu długość nie jest taka sama.

Serwetki tkałam w jednej taśmie przedzielając je 4 rzędami wzoru płóciennego z akrylu. Po zdjęciu z krosna najpierw przeszyłam zygzakiem na maszynie brzegi serwetek a potem rozcięłam przez środek akrylowych pasków. Po wypruciu akrylowych nitek podwinęłam brzegi na maszynie.

Black Rose J Tak wygląda 11 serwetek w jednej taśmie.

 

Bawełna jest bardzo przyjemnym materiałem do tkania, bo nie rozciąga się, więc nie ma problemów z dokładnym naciągnięciem osnowy, ale kolor wybrałam zdecydowanie nieprzyjazny J. Dużo przyjemniej tka się kolorowe tkaniny. Ponieważ wzór był mało widoczny, gdy zapomniałam, który pedał miałam nacisnąć, ciężko mi było porównać schemat z tkaniną. Dlatego wymyśliłam sobie mały pomocnik tkacki J.

DIY czyli Zrób to sam J - mały pomocnik tkacki.

Na kartoniku zrobiłam 4 pionowe nacięcia a przez utworzone dwa paski przeciągnęłam pasek z napisanym cyframi oznaczającymi kolejność naciskania pedałów. Pod cyfrą jest jeszcze strzałka pokazująca kierunek przerzucania czółenka. Początkującym a także roztrzepanym tkaczkom, czyli takim jak ja J, pomoże nie pogubić się przy wzorach.

 

 

Serwetki w trakcie tkania na krośnie

 

 

 

I już gotowe serwetki 

 

 

 

 

 

 

 

 

Miłego dnia :)
Jola